Ode aan de fiets – door Gio Buschman

Bijdrage van een lezer.

Moeder Aarde heeft koorts , onze natuurlijke koelkasten ontdooien, de zeespiegel stijgt en alom neemt de roep toe om het naderend onheil te keren. Maar wij lijken niet in staat om de achteruit hollende leefbaarheid van onze blauwe planeet voor mens en dier wezenlijk te herstellen, gehecht als wij zijn aan ons comfort, en de verleidingen van de welvaart. Het beeld doemt op van de spreekwoordelijk logge supertanker die door zijn omvang en gewicht niet mee aan te sturen is en die zijn vettige en giftige lading dreigt uit te storten over de stranden en de bewoners van de zee. Door ons ongebreidelde geloof in de techniek zijn wij tot nu toe in staat gebleken en hopen wij ook in de toekomst bijtijds oplossingen te vinden om ons hachje te redden. De rijken eerst natuurlijk.. Uitgangspunten hierbij zijn: zuinigheid en innovatie. Consuminderen dus en het beperken van de overproductie, en het bedenken en in gebruik nemen van heel nieuwe middelen, waarbij het verstoken van de enorme hoeveelheden fossiele energie wordt teruggedrongen.

De ideeen zijn talrijk en veelbelovend, maar soms ook ronduit lachwekkend. Zuinige batterijen en hybride auto’s aanprijzen als innovatief doet hierbij niet geloofwaardig aan. Zo kan het gebeuren dat een wezenlijk stukje innovatie van zo’n 5 eeuwen oud ( d.w.z. een copietje ) in een Nijmeegs museum staat, onopvallend in een hoekje rechts naast de ingang, een uitvoering in hout van de hand van de heer L. da Vinci, uitvinder te Florence. Want hoe zou de wereld er aan toe zijn als hij er niet was en hoe groot de noodzaak hem alsnog uit te vinden: de FIETS ! Een simpel maar effectief gebruiksvoorwerp en vervoermiddel dat de grote steden niet langer laat zuchten onder een niet te harden luchtvervuiling en herrie van de auto, onze Heilige Koe. De bedenker zou nu worden geduid als een groot Ziener, de Redder van onze oververhitte dampkring !

Bekijk het doeltreffende concept: 2 wielen, stuur, trappers, ketting en tandrad zorgt voor optimale overbrenging van spierkracht naar de wielen. Licht van gewicht, geruisloos, schoon en gezond. Om je slap te lachen eigenlijk, maar toch tegelijk: geniaal. Een Nobelprijs voor die man! En wat je er niet allemaal mee kan: rustig voort peddelen , of juist krachtig aanzetten met je geliefde, een geit, een zak graan of stapel dozen op de stang of de drager. Een revolutie op het gebied van vervoer, de wereld schoon, koel en cool! Je ziet ze dan ook in alle maten, gewichten kleuren en uitvoeringen: de lig-, bak-, oma-, race-, snor-, transport- , stad-, kinder- en sportfietsen. Met bellen, knipperlichtjes, krantentassen, mandjes en frutsels. De fietsindustrie levert een ongekend assortiment aan hebbedingetjes voor de verwende fietsvacantieganger, de natuurfreak, de student, de huisvrouw, de bezorger, en de beheerder van de blootcamping. Ook ik ben ooit opgegroeid met de fiets voor hobby, uitje en naar mijn werk. Talloze herinneringen zijn voor mij verbonden met even zovele uren of dagen zon en regen, binnen- en buitenland, plezier en pech, alleen of met anderen. Ontspannen en vrij of met een hoofd vol zorgen en verdriet, verliefd en verlaten, moe en vol energie, toegeroepen of nagefloten. Soms moesten wij – mijn fiets en ik – nog aan elkaar wennen, soms was – ie zomaar plotseling weg, met de vrachtwagen naar Parijs, naar men zegt, een nieuwe eigenaar. Tegenwoordig mag – ie mee achterop de drager van de auto,, maar soms ook laat – ie me in de steek, een bijna persoonlijk falen en groot ongemak, zoals laatst. Mijn wiel liep vast en ik kon de oorzaak niet vinden. Met tegenzin begaf ik mij op een dinsdag naar de fietsenmaker om hem te laten repareren. “Sorry, meneer, ik heb pas volgend week vrijdag een gaatje”, sprak deze. En bij de 2e, 3e en 4e fietsenmaker was het al niet anders. De fiets : een ongekende bron van innovatie, gemak, plezier en werkgelegenheid…

“Uit de zorgen” , vrolijke verhaaltjes Gio Buschman 2013